Deadly Inspection

(Dagli)

Kapag ganitong umaga, tapos 7am ‘yong una mong klase, hasel talaga pumasok.  Kasi marami kang kasabay na pasahero sa jeep na nagmamadali rin, suwerte kung makasakay agad.  Tapos lalo kang panghihinaan ng loob kapag nakita mong sobrang haba ng pila sa gate, kung bakit kasi kailangan pang i-check lahat ng gamit mo at tignan kung ikaw talaga ‘yong nakalagay sa ‘yong ID.  Tanong ko lang, mukha bang mall ang school namin para tignan ang buo naming pagkatao kung me gagawin kaming masama?  Para talagang may feeding program sa sobrang haba ng pila papasok sa gate, in short block-buster, parang ‘yong C.R. ng girls, talagang pinipilahan. 

Malapit na ako n’on sa pinaka-entrance.  Siguro limang tao pa tapos ako na.  Naririnig ko ‘yong conversation ni ateng guard na mataba na kahawig ng isang Dugong at ng estudyante mukhang bully, kamukha kasi ni Damulag, ‘yong sa palabas na Doraemon.

“Pakulayan mo muna yang buhok mo ng itim.”  Sabay turo ni Dugong sa ulo ni Damulag.

“E, matagal nang ganito kulay nito, tapos pinapapasok ako!”  Panggagalaiti ni Damulag.  Hindi ‘ata nila alam na nakakaistorbo sila sa mga pumapasok.  Tumatrapik, andaming nali-late.  Ayaw ko naman lumipat sa kabilang entrance, hasel, iikot pa ako, baka lalo akong ma-late nito.  Kingina talaga.

“Hindi nga talaga p’wede ‘yan boy.”  Pagpipilit ni Dugong.  “Umalis ka na d’yan at marami pang papasok.  Istorbo ka!”  Sumenyas ng pagpapatabi gamit ang stick na pang-inspection.

“E ba’t, kahapon nga p’wede ‘yong ganito ha!  Ba’t ngayon?”

“May bibisita galing sa ibang school!”   Halatang inis na rin si Dugong sa kakulitan ni Damulag.  Patuloy rin kaming nadi-delay sa pila.  Tangina!  Walang nagawa si Damulag kundi tumabi. Ikaw ba naman mapahiya sa mga taong nasa likod mo.  Tapos umagang-umaga pa.  Palag ka pa?

Babae ‘yong pangatlong i-inspection-in.  Pota, panalo sa katawan men (ayon sa standard ng malibog kong mata).  Parang hindi siya nababagay na mag-aral dito sa school namin.  Kasi pang 1^st world country ‘yong itsura niya.  Kahit nakatalikod nang bahagya, halatang lumuluwa ‘yong mala-papaya niyang joga kapag suma-side view ng kaunti.  Paano ba naman masyadong fitted ‘yong blouse niya.  Tapos naka-skirt pa.  Hindi ko lang masyadong maaninag ‘yong kabuuhan ng mukha niya, pero mukha siyang naka-make-up na pang-pageant.  Para tuloy siyang pokpok na pang-umaga. ‘Yong  buhok niya parang ‘yong sa Wendy’s, curly at may kaunting high lights na kulay pula.  Sa paningin ko isa siyang pornstar.

Syempre, matik na, alam namin na sisitahin siya ni Dugong.  Mapapahiya rin gaya ni Damulag.  Tapos n’ung turn na ni pornstar-like.  Hindi na chenek ‘yong bag o tinignan ‘yong ID niya.  O tinanong kung bakit may kulay ang buhok niya?  Siyempre nagulat kaming lahat.  At si Damulag na nasa gilid, lalong nanggagalaiti.  Namumula sa galit. 

Nang nakapasok na si pornstar-like.  Lumapit si Damulag kay Dugong at nagtanong.

“Bakit ‘yon hindi n’yo sinita?”  Baling nito kay Dugong, sabay turo kay papalayong pornstar-like.

“Sumusunod lang ako, ‘yon ‘yong utos sa’min ng nakatataas.”  Relax na relax ‘yong sagot niya.  “P’wede bang tumabi ka?”  At nagsimula na namang magngalit ang kalikasan.  Mukhang mag-aaway na naman ito.  Lalo akong kinakabahan na hindi makapasok sa 1^st subject ko.  Sana talaga hindi pa ako saraduhan ng pinto ng professor namin.

“Ay potang ina, pareparehas lang kaming nagbabayad ng tuition fee ha!”

Umiling lang si Dugong na para bang hindi narinig ‘yong mura ni Damulag.  Tuloy pa rin siya sa pag-inspection sa mga bag at pagtingin sa ID.  Habang hinahatid ko naman ng tingin si pornstar-like papalayo, hanggang sa mawala sa aking paningin.  At napansin kong wala siyang pakialam sa nangyayaring bangayan sa gate, ni hindi nga man lang lumingon. 

“Pabukas po ng bag.”

Ako na pala ang susunod.